سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هانگوگ نامه : گاه نگار روزگار دانشجویی در کره
سلام
خوب از این دستگاه دیپلماسی دست به عصای ما که گاهی فقط بلد است رجز خوانی بکند و دیگر هیچ بیشتر از این انتظار نمی رود. حالا دولت کره می آید ایران را کنار سومالی که اصلا دولت ندارد و عراق و افعانستان می گذارد و ایران را کشوری خارج از محدوده ! اعلام می نماید. یعنی مسافرت اتباع کره ای به ایران ممنوع است مگر با اجازه ویژه دولت کره. اگر نه که زندان یک ساله و 3 میلیون ون (حدود 2900000تومان ) جریمه در انتظارشان است. حالا بگذریم که کره در سال 2 میلیارد دلار با ایران مبادله دارد آن هم از جنس وسایل عمدتا مصرفی که نباشد زندگی ایرانی به هم نمی خورد مثل فلاترون و پی دی پی و موبایل و تلفن و... ولی اگر نفت و گاز ایران نباشد که این زمستانهای سرد کره باید مردمش از ...شان قندیل باز کنند.

http://www.baztab.com/news/72215.php

گاهی از این رفتار ها آن قدر ناراحت می شوم که دوست دارم همان لحظه برگردم به ایران. البته چون دانشجویم مجبورم دست به عصا باشم چون بعد از 2 سال نمی توانم بدون مدرک برگردم.البته اگر همین الان دانشگاهی در ایران (البته بدون گرفتن شهریه چون اینجا هم از جیب خودم شهریه نمی دهم) حاضر باشد با ادامه تحصیلم در آنجا موافقت کند در کوتاهترین زمان ممکن برمی گردم گو این که تمام واحد هایم تمام شده است و فقط پایان نامه ام مانده است.

می دانید گاهی من و دوستم که تنها هستیم میگوییم آیا ایران باید طوری باشد که من ایرانی بیایم در بدر در کشورهایی مثل کره ،مالزی و حتی تایلند درس بخوانیم. هند و اکراین و ... هم حکایت خودش را دارد که اگر وقت شود خواهم نوشت چه کشک هستند دانشگاههای این کشورها.
به هر حال از ماست که بر ماست!

این هم بگذرد.

  • کلمات کلیدی :
  • نوشته شده در  شنبه 86/5/6ساعت  6:50 صبح  توسط سید جواد 
      نظرات دیگران()


    لیست کل یادداشت های این وبلاگ
    آندونگ1
    [عناوین آرشیوشده]