تاریخ این یادداشت 17/11/1384 است

اول از همه باید بگویم از کره دلخورم چون برای ۳ بار هم نارو زد.اینها دیگر خود را قدرت ۱۱ دنیا به لحاظ اقتصادی می دانند و شریک ۲ آنها آمریکاست هر چند هم اتاقی هندی من می گوید که برادر بزرگ شریک اول است.خوب آنها مزایای اقتصادی و منافع ملی خودشان را در نظر می گیرند.ما هم باید زرنگ باشیم و کمی آنها را اول از همه گوشمالی دهیم و کاری کنیم که یادشان باشد منافع ملی آنها وقتی تامین می شود که منافع ملی ما را هم در نظر بگیرند.حالا این گشنه ها سیر شده اند و گذشته خود را که به کارگری به سخت ترین کار ها در ایران می پرداختند فراموش کرده اند.حق هم دارند!شکم که سیر شد گذشته هم فراموش می شود به قولی یارب مباد که روزی گدا معتبر شود.اما اصل قضیه این بود که می خواستم در مورد واحد های درسی دوره دکترا یکی دو خط بنویسم امروز رفتم انتخاب واحد ترم بهاره واحدی ارایه شده بود به نام حق نوآوری در علوم گیاهی هر چند فکر نکنم اسم دقیقش این باشد چون نه هم کلاسی توانست انگلیسی آن را دقیق بگوید و نه من کره ای می فهمم.به هر حال مهم این است که آنها به محققان خود مسایل حقوقی را آموزش می دهند تا در هنگام تحقیقات و پس از آن به واسطه فروش نتایج کلاه سرشان نرود و بتوانند قراردادهای درستی به ثبت برسانند در حالی که در ایران نتایج محقق یا بالا کشده می شود از طرف بالا دستی ها و موسسه روی آن دست می گذارد یا اصلا نمی تواند آن را در ایران به ثبت برساند.این هم نوعی خمایت از محققان ایرانی است دیگر!

اما از رفیق هندی دیروز از او به خاطر خیانت دوباره کشورش به ایران تشکر کردم و گفتم گویا نخست وزیر شما بر خلاف معنی اسمش آن قدر ها هم با خرد نیست(اسمش در هندی همچنین مفهومی دارد).البته این را از لج گفتم چون هر چند گفتم آمریکا به وعده اش در مورد همکاری هسته ای با هند عمل نخواهد کرد اما به نظر خودم انرژی هسته ای آینده است و نفت و گاز امروز است.آنها هم امروز را با آینده طاق زدند یعنی گاز ایران بی خیالش.او هم گفت این چپی های هند دارند ادا در می آورند در رسانه ها ضد حزب کنگره و راستی ها هستند ولی پنهان موضع مانموهان را تایید می کنند (خوب سیاست است دیگر {اگر سیاست است ما هم در کشمیر و آسام و تامیل باید یک جوری جبران کنیم این دق دلی را} .خودش هم به نظر طرفدار حزب کنگره است.ما ایرانیها چقدر شاسکولیم که به حرف هندی ها  اعتماد کردیم.این پسر اینجا با هر کس یک رویی  دارد .هم اتاقی ایرانم هم که پدرش در یکی از کشورهای عربی مغازه داشت از دورویی و چاپلوسی این هندی ها برای پیشرفت کارشان زیاد می گفت و من اینجا و هم در سیاست کشورشان عینا می بینم.درستش هم این است با هیچ بیگانه ای نباید رو راست بود .

دوستان پاکستانیم می گفتند این بار هم هند ضد شما رای می دهد و من چیزی برای گفتن نداشتم وفعلا از دیدن آنها طفره می روم تا راستی ادعایشان را تکرار نکنند.البته از اخبار تحلیلی بعضی سایتها بر می آید که همه این خط لوله صلح برای بازی دادن ایران از طرف هند و پاکستان بود و هیچ کدام رو راست نبوده اند و در بهترین حالت مثل ترکیه و ارمنستان می خواهند گاز ایران را سگ خور کنند.

از این حرفها گذشته چه گله ای از کره و هند وقتی دو کشور برادر و مسلمان مصر و یمن علیه ایران رای داده اند!