تاریخ این یادداشت 5/12/1384 است.

امروز در دانشگاه روز دانش آموختگی بود  البته در ترم دوم و اول مارس روز اول سال تحصیلی ۲۰۰۶ خواهد.به قدری دانشگاه شلوغ بود که حد نداشت.ماشین ها قطار شده بودند و دانشجوهای سرباز کار پلیس راهنمایی را انجام می دادند.همه جا پرچم کره و  دانشگاه افراشته بود.گل فروش ها هم دسته گل های قشنگی برای فروش آورده بودند.خانواده ها و دانشجوها عالمی داشتند.بازار کار عکاس ها هم حسابی سکه بود.هر گوشه یکی را مشغول عکس گرفتن می دیدم.به هر حال داشتند از آخرین روز های دانشجویی حسابی لذت می بردند.با ایران مقایسه می کنم می بینم ما که نفهمیدیم چطور گذشت کسی هم نگفت خرت به چند تازه دانشگاه تهران نزدیک بود تو خواب هم کتک بخریم که شانس یا... در رفتیم.روز دانشجو هم که انگار نه انگار .دلواپسی های آینده شغلی که دیگر واویلا....یک دختر لیسانسی که تو آزمایشگاه دانشگاه داشت پایان نامه لیسانس می گذراند را تو کریب دیدم که استخدام شده بود و کار می کرد.حتی یک روز هم بیکار نبود.ولی خودم با فوق بعد از ۶ ماه بیکاری مطلق توانستم یک سال حق التدرسی در پیام نور بگیرم .بقیه هم دوره ایهایم هم وضعی بهتر ندارند.مراکز نیاز دارند ولی نمی گیرند.شاید باید کس و کارشان باشی تا ....درس خواندن هم که در ایران پوستت را می کنند ولی اینجا دانشجوها تقریبا همیشه آزادند و خوش می گذرانند.آهر سر هم با سلام صلوات می فرستنشان سر کار.البته ما هم در ایران پس ار پایان تحصیل سر کار می رویم!

بگذریم.استاده از کارم راضی نبود گفت من دو ایرانی می شناسم یکی تو  یکی استادت که نمی دانم با توجه به شما ایران و ایرانیها خوب باشند.فوری حرفش را کوبیدم تو دهنش .با عصبانیت گفتم ایران ایران است.مهم نیست من یا استادم چی هستم.دید عصبانی شدم حرفش را ادامه نداد . گفت باشد تمام و شروع به گله گذاری کرد.هنوز داغ آن گیاه ویژه ایران و ژنهای آن است.دست استاد ایرانم درد نکند خوب داغش کرد.این ژنها تا ابد بلا استفاده بماند بهتر است تا این که مورد استفاده بیگانه قرار گیرد.جز چینی و بنگلادشی و ویتنامی  و این دور و بریها که برای دو لقمه نان می آیند کره درس بخوانند کی می آید اینجا خصوصا با این زبان اینها.خودم هم چاره ای نداشتم اگر نه صبر می کردم جای بهتری بروم.سن بالا می رفت و تازه ایران هم کار درست و حسابی هم نداشتم.حالا یک مدتی درس بخوانیم وآقا دکتر بشویم که ضرری ندارد.دارد؟!بگذریم اینجا سیستم درسیش خیلی بیخود است .از روز اول می گویند بیا آزمایشگاه کار کن و از هفته اول از تو نتیجه می خواهند.چون دارند پول خرج می کنند.اینجا یک کشور کاپیتالیست است البته به قول استاد و پول که دادند می خواهند این پول را چند برابر برداشت کنند.حالا ما که علم پایه می خوانیم هم باید پول تولید کنیم.این درست ولی کجا و تا چه حد.وقتی رفیق هندیم که مدتی برای شرکت نستله در سویس کار کرده بود گفت اینجا فن آوری در دانشگاه است نه دانش جا خوردم که یعنی چه !ولی حالا می بینم نسبتا زیاد درست گفته است.مراکز تحقیقات پایه دارند بیشتر کار تجاری می کنند .مثلا آزمایشگاهی که کار می کنم به سختی کلین بنچ خالی گیر میارم و معمولا کارم را خارج از وقت اداری کار می کنم.چرا؟چون دارند برای بخش خصوصی تولید می کنند در این مرکز و آزمایشگاه.بیشتر یک بخش تحقیق و توسعه است تا یک بخش تحقیقات پایه.اگر دنبال علم پایه به معنی واقعی هستید شرق آسیا را من توصیه نمی کنم .دو مورد مهم رسوایی علمی در کره و ژاپن هم رخ داده است که من حسابی به اینها بدبین شده ام.وقتی استادم به زیاد کار کردن و داده بیرون دادن افتخار می کرد نزدیک بود بگویم من نمی خواهم دکتر هوانگ باشم.قهرمانی ملی در کره که تو زرد از کار درآمد.البته غربیها هم از این کار ها هم می کنند مثلا یک مورد در نروژ.یک مورد در آلمان .بگذریم.

=================================================

این که بوش گفته آمریکا برای بازسازی حرم امامان عسکری اقدام خواهد کرد را چطور می بینید.این دارد فحش می دهد یا چی فکر می کند یا اصلا نمی تواند فکر کند که این طوری حرف می زند

 

================================================

این روسها و چینی ها تا دست ایران را از حق خودش کوتاه نکنند دست بردار نیستند.غنی سازی اورانیوم هارج از ایران که دیگر غنی سازی نیست .این را که سالهاست دارند می کنند البته نه در ایران خوب ما بعد از این همه حرف باز ...که یعنی چی.این تظاهرات میلیونی یعنی چی؟نفهمیدند هنوز! گویا دو زاری اینها هم حسابی کج است.دیگر ملت چه کار بکنندتا این بیگانگان دوزاریشان راست بشود.شاید مخشان چکش کاری لازم دارد!شاید